EEN TAART MET EEN VERHAAL

Toen wij 22 december 2012 terugreden vanuit Antwerpen, was ik mijn tijdlijn aan het bekijken op Facebook.
Iemand had een nieuwsbericht van nu.nl gedeeld waarin stond dat een meisje van 6 jaar was omgekomen bij een brand in Hoogeveen. Omdat er 'Hoogeveen' in stond, werd ik meteen nieuwsgierig en begon het bericht te lezen. Dat nieuwsbericht kan je hier lezen.

Omdat het een kind was, raakt zo'n bericht mij heel erg, ze had nog een heel leven voor zich. Wat als ons het zou overkomen? Wat zou ik doen?
Op de foto's zag ik dat het dicht bij ons in de buurt was, wat een ramp!! Ik klikte het bericht weg en het bleef nog wel door mijn hoofd spoken.

Toen we onze huissleutel gingen ophalen bij de buurman, kwam de brand ter sprake. Mijn man en ik vertelden dat we op de hoogte waren door het berichtje op Facebook, maar hij vertelde dat het het nichtje was van onze andere buren......ik was toen echt geschrokken! Ik vond het al heel erg, maar nu komt het toch dichterbij omdat het een nichtje is van de buren die je bijna dagelijks spreekt en die zelf ook een kindje hebben. Ik dacht aan de, toen, aankomende feestdagen....hoe hun en hun familie dat zouden beleven. Ik dacht aan wat ik moest zeggen als ik ze zou zien. Die nacht had ik heel slecht geslapen, want het bleef maar in mijn hoofd spoken, ik kon er moeilijk mee omgaan....ik ben soms zo'n emotionele muts!
De volgende dag had ik gelijk een condoleance kaart gekocht, dat was ook zoiets vreemds: iedereen stuurt elkaar rond die tijd kerstkaartjes, maar ik verstuurde een condoleance kaart. Tja...dat was het minste wat wij konden doen...dacht ik op dat moment.
Op kerstavond, 24 december, kwam de buurvrouw bij ons aan de deur want ze wilde iets aan mij vragen. Nadat ze vertelde wat er gebeurt was en hoe ze zich opwond over de geruchten die de ronde gingen over hoe het gegaan zou zijn, vroeg ze (tussen de tranen door....pffff ik heb het er nog moeilijk mee) of ik een taart wilde maken voor de uitvaart. Zonder te twijfelen zei ik meteen ja....dat wilde ik graag voor hun doen. Haar nichtje hield van vlinders, dus het moest een taart worden met heel veel vlinders.
De 27ste ben ik meteen aan de slag gegaan, want de 28ste zou de taart opgehaald worden.

Dit is de taart geworden

Ik heb al aardig wat taarten gemaakt, maar dit was echt de meest bijzondere en dit was ECHT het minste wat ik voor mijn lieve buren en hun familie kon doen.

Dit was een post die een keer niet over shoppen, fashion, interieur ging....maar over een persoonlijke gebeurtenis die ik graag met jullie wilde delen....